کد مطلب:172974 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
دنیا خواهی
مردم كوفه پس از مرگ معاویه، به دلیل جوانی یزید، حكومت شام را در ضعف می دیدند. در این هنگام افراد و قبایل برای به دست آوردن غنیمت های جنگی و به انگیزه دنیا خواهی با نهضت عاشورا همراه شدند. آنها حاضر نبودند دنیای خود را از دست بدهند و هر گاه خطری نسبت به دنیای خود می دیدند عقب می نشستند. تعداد فراوان بیعت كنندگان با مسلم را نیز می توان طبق همین اصل توجیه كرد. گرچه عده ی قلیلی از افراد مخلص نیز در میان آنها بود.
هنگامی كه عده ای از شیعیان مخلص به رهبری سلیمان صرد خزاعی جمع شدند و اندیشه دعوت از امام حسین علیه السلام و تشكیل حكومت در كوفه را مطرح كردند، مردم كوفه چون نعمان بن بشیر را قادر به مقابله با قیام جدی نمی دانستند، به سرعت این دعوت را پذیرفتند؛ زیرا احتمال پیروزی و تشكیل حكومت را فراوان می دیدند. حتی پس از ورود عبیدالله به كوفه باز هم امید پیروزی را از دست نداده بودند و از این رو بسیاری به همراه مسلم بن عقیل در محاصره ی قصر عبیدالله شركت جستند. اما هنگامی كه احساس خطر كردند با سرعت از نهضت كنار كشیدند و مسلم و هانی را تنها به دست عبیدالله سپردند. این احساس خطر هنگامی شدت گرفت كه شایعه ی حركت سپاه شام، از سوی طرفداران عبیدالله در میان مردم پراكنده شد. این ترس نیز نشانه ای از دنیا پرستی مردم كوفه بود و امام حسین علیه السلام نیز به همین مسأله اشاره دارند:
مردم بندگان دنیایند و دین لقلقه ی زبان آنهاست. تا هنگامی به دنبال دین می روند كه معیشت آنان برقرار باشد، اما زمانی كه به بلا آزموده شوند، تعداد دینداران اندك خواهد شد. [1] .
هنگامی كه عده ای از شیعیان مخلص به رهبری سلیمان صرد خزاعی جمع شدند و اندیشه دعوت از امام حسین علیه السلام و تشكیل حكومت در كوفه را مطرح كردند، مردم كوفه چون نعمان بن بشیر را قادر به مقابله با قیام جدی نمی دانستند، به سرعت این دعوت را پذیرفتند؛ زیرا احتمال پیروزی و تشكیل حكومت را فراوان می دیدند. حتی پس از ورود عبیدالله به كوفه باز هم امید پیروزی را از دست نداده بودند و از این رو بسیاری به همراه مسلم بن عقیل در محاصره ی قصر عبیدالله شركت جستند. اما هنگامی كه احساس خطر كردند با سرعت از نهضت كنار كشیدند و مسلم و هانی را تنها به دست عبیدالله سپردند. این احساس خطر هنگامی شدت گرفت كه شایعه ی حركت سپاه شام، از سوی طرفداران عبیدالله در میان مردم پراكنده شد. این ترس نیز نشانه ای از دنیا پرستی مردم كوفه بود و امام حسین علیه السلام نیز به همین مسأله اشاره دارند:
مردم بندگان دنیایند و دین لقلقه ی زبان آنهاست. تا هنگامی به دنبال دین می روند كه معیشت آنان برقرار باشد، اما زمانی كه به بلا آزموده شوند، تعداد دینداران اندك خواهد شد. [1] .
[1] موسوعة كلمات الامام الحسين عليه السلام، ص 373.